Stap 4: Levende bronnen/interview

Om meer ervaring op te doen en een mening te weten te komen van een kleuterjuf, heb ik juf Sara geïnterviewd. Zij is behalve een goede juf, ook een goede vriendin van mij. Het was dus makkelijk om haar te kunnen contacteren voor een interview.

Interview met Sara Van den Abeele, kleuteronderwijzeres bij De Letterboom

1. Dag juf Sara, jij bent al 5 jaar in het onderwijs actief. In de kleuterklas beleven de kinderen heel vaak leuke momenten, maar spijtig genoeg ook minder leuke. Is het al eens gebeurd dat iemand gestorven is die de kleuters nauw aan het hart lag, een huisdier, ...?

Hallo, Arsine. Ik sta inderdaad al 5 jaar in het onderwijs. In mijn kleuterklas ben ik gedurende deze 5 jaar al meerdere malen in contact gekomen met het verlies van een dier of familielid van de kleuters in mijn klas.

2. Hoe heb je kleuters het slechte nieuws gemeld?

Wel, zelf heb ik eigenlijk nooit het slechte nieuws moeten melden. Vooraleer de kleuters de klas binnenstapten, hadden de ouders hun het verlies zelf al verteld. Ik heb hun echter wel zo goed mogelijk proberen te helpen om om te gaan met dit verlies. Door ze de mogelijkheid te geven om er over te praten, maar ook door prentenboekjes over de dood voor te lezen en activiteiten aan te bieden waarin ze dit verlies kunnen verwerken.

3. Wat waren de emoties die gepaard gingen bij de kleuters?

De emoties die gepaard gingen met dit verlies waren verschillend voor elke kleuter, maar ook op welk moment speelde een hele grote rol. De ene kleuter werd stiller en introvert, terwijl andere kleuters net extravert gedrag vertoonden. Ze gingen zich veel wilder gedragen in de klas. Deze kleuters kunnen zelf agressief reageren op de andere kinderen. Sommige kleuters werden dan ook ineens heel verdrietig in het midden van een activiteit, maar na 5 minuten zag je ze weer blij verder spelen om zo hun verlies te verwerken. Je kan de emoties dus niet vergelijken, iedere kleuter reageert namelijk anders.

4. Hoe heb je de kleuters begeleid gedurende de periode die we ook wel rouw noemen?

Wel, ik heb veel kringgesprekjes gevoerd waar de kleuters gewoon mochten vertellen over de overledene. Ook aan de hand van activiteitjes in de klas en prentenboeken heb ik geprobeerd de kinderen te kunnen begeleiden in hun rouwproces. Het is ook helemaal niet erg als een kleuter niets wilt vertellen over de overledene. Als dat gebeurd laat ik de kleuters een activiteit doen waarin ze het verlies kunnen verwerken, bijvoorbeeld een tekening maken voor de overledene, die dan in de klas wordt opgehangen. Het hangt ook een beetje van kleuter tot kleuter af hoe je voor begeleiding zorgt. Wat heel belangrijk is, is om te vertrekken vanuit de individuele kleuter en waaraan je denkt dat zij behoefte heeft om zo het verlies te verwerken. Voor de ene zal dit dus erover praten zijn terwijl de andere liever dit verlies via rollenspel wil verwerken.

5. Wat is het allerbelangrijkste voor jou wanneer een kind aan het rouwen is? Welke tips geef je mee naar toekomstige kleuterjuffen?

Wat ik het allerbelangrijkste vind en dat ik jou als tip wil meegeven, is dat je vanuit de individuele kleuter moet starten en moet kijken naar wat het kind nodig heeft om het verlies te verwerken. Verplaats je in de emoties van de kleuter en laat zien dat je er bent voor hem/haar. En heel belangrijk: durf zelf je eigen emoties tonen.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Hier wil ik ook graag even een video posten over het busongeval in Sierre, waar mooie beelden te zien zijn over hoe er gerouwd wordt.

Bron:

VAN DEN ABEELE, S, in een interview afgenomen door A. ABELIAN, 16 augustus 2014.