donderdag 10 juli 2014

Prentenboeken bij thema de dood

Tijdens mijn zovele zoektochten in de bibliotheek ben ik leuke prentenboeken tegengekomen over het thema dood, troost, verdriet, ... Graag wil ik ze hier delen, zodat jullie deze kunnen verwerken in de klaspraktijk bij soortgelijke thema's. Ik heb er bewust voor gekozen om geen prentenboeken te bespreken, in de plaats daarvan heb ik de allerleukste verzameld voor jullie. Veel plezier ermee!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
De mooiste begrafenis van de wereld
We verveelden ons. Ester vond een dode hommel en we besloten hem te begraven, met een kruis en bloemen en een gedicht, want dat hoort erbij. Toen kreeg Ester een geweldig idee. Al die zielige dode dieren die zomaar op de grond lagen, kregen van ons de mooiste begrafenissen van de wereld!

Nilsson, U. en Eriksson, E. (ill.) (2007). De mooiste begrafenis van de wereld. Rotterdam: Lemniscaat.
Buurman Reus. Niet meer/nooit meer
Buurman Reus is gestorven. De jongen kan het bijna niet geloven. Ze waren zulke goede vrienden, deden zoveel samen: voetballen, eieren rapen, naar verhalen luisteren ... En nu is Buurman Reus dood. Het is voor de jongen moeilijk om dat te begrijpen. Zoveel verdriet. Zoveel dingen die vanaf nu niet meer, nooit meer kunnen.

Boonen, S. en van Alphen, M. (ill.) (2010). Buurman Reus. Niet meer/nooit meer. Hasselt: Clavis.
Eva in het land van de verloren zusjes
Elisa is Eva's grote zus. De mensen zeggen dat Elisa en Eva onafscheidelijk zijn, maar de mensen zeggen zoveel. Want nu is Elisa gestorven... Eva is naar het land van de verloren zusjes gegaan. Een aangrijpend prentenboek over het omgaan met de dood van je zusje.

Robberecht, T. en Goossens, P. (ill.) (2002). Eva in het land van de verloren zusjes. Hasselt: Clavis.
Sterrenkind
Na de zomervakantie gaat Tineke naar een nieuwe klas en krijgt ze een nieuwe juf. Alle kinderen mogen in de kring vertellen wat ze hebben meegemaakt in de vakantie. Tineke vertelt dat ze heel verdrietig is omdat haar broertje Michiel in de vakantie is gestorven. Hij was al heel lang ziek. De kinderen zijn erg onder de indruk van het verhaal van Tineke. Aan de hand van hun eigen ervaringen praten ze samen met de juf over wat er met een mens gebeurt als hij sterft.

Somers, P. en van der Grient, K. (ill.) (2000). Sterrenkind. Zeist: Christofoor.
Een opa om nooit te vergeten
Het boek begint op de dag van de uitvaart van de opa van Joost. Er gebeurt van alles dat Joos nog nooit meegemaakt heeft. Hij heeft veel vragen: 'Is het donker in de kist, doe dood gaan pijn?', maar heeft toch vooral veel herinneringen. En als de tranen komen helpt de zakdoek van opa. Een prentenboek voor kinderen vanaf vier jaar.

Westera, B. en van Straaten, H. (ill.) (2000). Een opa om nooit te vergeten. Leuven: Davidsfonds/Infodok.
Dat is heel wat voor een kat, vind je niet?
Als Roetje de poes is gestorven, heeft zijn baasje erg veel verdriet. Door tien dingen te verzinnen waarom hij zijn poes zo lief vond, verwerkt hij zijn verdriet. Hij weet negen dingen te benoemen, maar het tiende is moeilijker. Totdat hij of zij bedenkt dat de dood van Roetje meehelpt om te zorgen voor de bloemen, de bomen en het gras. Dat is het tiende ding, en dat is heel wat voor een kat, vind je niet?

Viorst, J. (1992). Dat is heel wat voor een kat, vind je niet? Haarlem: Gottmer.
Ik mis je
Een prentenboek met prachtige tekeningen. Wat is missen? Mis je je vriendinnetje als die gaat verhuizen? Mist opa oma die dood is? En is dat hetzelfde? Als je je vriendin mist, ga je gewoon op bezoek. Dus doe je dat ook bij oma? En waarom kan dat niet? Wel naar het kerkhof natuurlijk. En gelukkig zijn er mensen die je vasthouden en troosten als je verdriet hebt. Een boek dat kracht uitstraalt door de eenvoud.

Verrept, P. (1998). Ik mis je. Hasselt: Clavis.
Gewoon met z'n drieën
Na het overlijden van de papa van Siem en Tom moeten de twee jongens er zich samen met hun moeder doorheen slaan. De pijn van het gemis is in het boekje af en toe sterk voelbaar. Door eenvoudig, helder taalgebruik met korte zinnen is het boekje geschikt om voor te lezen vanaf vier jaar.

Post, A. (1997). Gewoon met z'n drieën. Amsterdam: Sjaloom.
Dag Siem, dag Tom!
De vader van Siem en Tom wordt ziek, steeds zieker en gaat dood. Het boek gaat over de beleving van dit proces door de twee jongens.

Post, A. en Hopman, P. (ill.) (1991). Dag Siem, dag Tom! Heemstede: Altamira. 
De oma van Jules
Juf vertelt op school dat ze de volgende dag over opa's en oma's gaan praten. Maar Jules heeft zijn oma nooit gekend, ze is dood. Hij vraagt aan iedereen of ze nog iets weten over oma. En omdat iedereen een ander stukje van oma vertelt, krijgt Jules een beetje een idee wie oma was. Opa zegt ten slotte dat oma een heel bijzondere vrouw is en dat Jules op haar lijkt. 'Ik lijk op oma!', denkt hij trots.

Berebrouckx, A. (1999). De oma van Jules. Amsterdam: Leopold.
Derk Das blijft altijd bij ons
Derk Das is een vriend van alle dieren. Hij is al oud en hij weet dat hij niet lang meer kan blijven. Hij droomt dat hij door een tunnel gaat en niets meer van ouderdom voelt. De dood van Derk Das is een schok voor alle dieren, maar het helpt als velen over hun problemen praten en kunnen lachen om de herinneringen.

Varley, S. (1984). Derk Das blijft altijd bij ons. Rotterdam: Lemniscaat.
Kikker en het vogeltje
Kikker vindt een vogeltje aan de kant van de weg. Haas vertelt hem dat de vogel dood is en dan gaan ze met de andere dieren de vogel begraven. Daarna spelen ze samen verder.

Velthuijs, M. (1991). Kikker en het vogeltje. Amsterdam: Leopold.

Hoe oma alsmaar kleiner werd
Vroeger was oma groot. Groter dan de bezem, maar kleiner dan de ladder die achter in de tuin onder de perenboom staat. Maar zo groot heb ik mijn oma nooit gekend. Want hoe ouder ze werd, hoe kleiner ze werd. Het lijkt misschien eigenaardig, maar krimpen is voor oma's heel normaal. Een ode aan de liefde tussen twee mensen. Eentje aan het begin, en een ander aan het einde van het leven.

Cock, M. en Aertssen, K. (2010). Hoe oma alsmaar kleiner werd. Amsterdam: Querido. 
De visjes van Océane
De opa van Océane heeft een mooi aquarium met kleurrijke vissen. Alleen Schubbe ziet er soms ongelukkig uit. Op een dag springt hij zelfs uit het aquarium. Océane is verdrietig en praat met opa. Hoe moet het nu met Drupje en de andere visjes?

Slosse, N. (2011). De visjes van Océane. Averbode: Altiora.
Als je dood bent, word je dan nooit meer beter?
Een prentenboek waarin wordt verteld wat het konijntje Fred voelt en meemaakt als zijn kleine broertje Joep onverwacht ziek wordt en doodgaat. Zijn dood, de begrafenis en de zorg van allemaal wordt beschreven. Het verhaal ontstond na de dood van de tweejarige Remi, het zoontje en broertje van Piet en Joerie.

Breebaart, P. en Breebaart, J. (1993). Als je dood bent, word je dan nooit meer beter? Rotterdam: Lemniscaat.

Vogeltjelief
In de tuin van meneer en mevrouw Pluim staat een enorme kersenboom, waarin honderden vogels wonen. Meneer Pluim bestudeert hun gedrag. Mevrouw Pluim fluit gezellig met ze mee. Ze lijkt zelf net een vogeltje en meneer Pluim noemt haar vertederd: Vogeltjelief. Kleindochter Merel komt elke week op bezoek en samen voederen ze de vogels. Op een dag echter wordt mevrouw Pluim ziek...

Aertssen, K. (2007). Vogeltjelief. Wielsbeke: De Eenhoorn.


Lieve oma pluis
Oma pluis is dood en ook opa heeft verdriet. Oma wordt begraven en Nijntje gaat af en toe haar graf mooi maken.




Bruna, D. (1996). Lieve oma pluis (9de druk). Amsterdam: Mercis Publishing.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten